การจัดสภาพบ้านสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน


การจัดสภาพบ้านสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน


เนื่องจากผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุ มีข้อจำกัดทางด้านร่างกายและอายุ ที่ส่งผลให้การทำกิจวัตรประจำวันบางอย่างไม่สะดวกเหมือนคนปกติ ดังนั้นการจัดสภาพแวดล้อมที่บ้านสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้านนั้น จึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อสร้างความสะดวกสบาย ความปลอดภัยแก่ผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน

การจัดสภาพห้องนอนสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน

สภาพห้องนอน ควรจัดวางโต๊ะและเฟอร์นิเจอร์ให้ชิดผนัง หรือไม่กีดขวางทางเดินของผู้ป่วย ไม่มีสิ่งกีดขวางเช่น สายไฟ ปลั๊กไปบนพื้น แสงไฟในห้องอยู่ในมุมที่เปิดง่าย และควรมีโคมไฟอยู่ ณ บริเวณใกล้หัวเตียง เพื่อที่เวลากลางคืนเมื่อผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุลุกขึ้นมาเพื่อเข้าห้องน้ำจะได้เปิดไฟได้สะดวก และอาจจะมีปุ่มกดเรียกฉุกเฉินอยู่ใกล้ๆ
สำหรับผู้ป่วยที่เคลื่อนย้ายตัวไปห้องน้ำไม่สะดวก ก็อาจจะหาเก้าอี้นั่งถ่ายมาไว้ที่ห้องนอน (commode chair) 

เตียงนอน

เตียงนอนสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน ควรมีความสูงเท่ากับความสูงของเก้าอี้ล้อเข็น หรือสูงประมาณ 45 – 50 เซนติเมตร เตียงที่สูงเกินไปจะทำให้ผู้ป่วยขึ้นเตียงลำบาก แต่ถ้าเตียงต่ำเกินไปจะทำให้ลุกขึ้นยืนยาก
และมีอุปกรณ์เสริมสำหรับการช่วยพยุงตัวลุกจากเตียง(รูปที่ 1-2) และอุปกรณ์เสริมสำหรับการช่วยเคลื่อนย้ายตัว คือ แผ่นสไลด์บอร์ด เคลื่อนย้ายผู้ป่วย (board transfer) ระหว่างเตียงกับรถเข็นเพื่อช่วยให้ผู้ดูแลสามารถเคลื่อนย้ายผู้ป่วยได้ง่าย หรือผู้ป่วยสามารถเคลื่อนย้ายตัวเองได้ง่ายขึ้น (รูปที่ 3)

รูปที่ 1 อุปกรณ์เสริมราวจับสำหรับพยุงตัวบนเตียง

รูปที่ 2 การใช้อุปกรณ์เสริมราวจับสำหรับพยุงตัวบนเตียงในผู้ป่วยอัมพาตซีกขวา หรือในผู้สูงอายุ

รูปที่ 3 การเคลื่อนย้ายผู้ป้วยโดยใช้แผ่นสไลด์บอร์ด เคลื่อนย้ายผู้ป่วย (board transfer) 


 การจัดสภาพห้องน้ำสำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุที่บ้าน
ห้องน้ำควรมีพื้นที่กว้างพอที่รถเข็นผู้ป่วยสามารถเข้าไปได้ (มากกว่า 1.5 x 1.5 ตารางเมตร) ประตูทางเข้ากว้างไม่ต่ำกว่า 81.5 เซนติเมตรขึ้นไป และติดตั้งราวจับภายในห้องน้ำ ความสูงของราวเกาะที่เหมาะสมคือประมาณ 85–90 เซนติเมตร (33 – 36 นิ้ว) และยาวไม่น้อยกว่า 1 เมตร ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของราวเกาะที่เหมาะสมประมาณ 3.2 - 5.1 เซนติเมตร ( 1.25 – 2 นิ้ว) และควรติดให้ยื่นห่างจากผนังมากกว่า 3.8 เซนติเมตร ( 1.5 นิ้ว ) และอาจมีแผ่นยางกันลื่นบริเวณที่ต้องอาบน้ำ และใช้เก้าอี้นั่งสำหรับอาบน้ำ (รูป 4-6)
รูปที่ 4 ห้องน้ำสำหรับผู้ป่วย

รูปที่ 5 ห้องน้ำสำหรับผู้ป่วย

รูปที่ 6 ห้องน้ำสำหรับผู้ป่วย  


โถส้วม
ควรเป็นแบบชักโครก ความสูงที่เหมาะสมของโถส้วมจะอยู่ที่ประมาณ 43 – 48 เซนติเมตร (17 – 19 นิ้ว) จากพื้น เพื่อที่จะทำให้ผู้ป่วยสามารถลุกจากโถได้สะดวก ถ้าชักโครกต่ำเกินไป ควรทำยกพื้นขึ้นมาใต้โถส้วม (รูปที่ 4) หรือหาแผ่นเสริมความสูงโถส้วม 

และมีราวจับบริเวณโถส้วม ราวจับที่โถส้วมนั้นมีถังติดที่ผนังห้องน้ำ (รูปที่ 7-8) หรือประยุกต์ใช้ที่ช่วยเดิน หรือวอล์กเกอร์ 
( walker) มาติดกับพื้นห้องน้ำ (รูปที่ 9)
และสามารถใช้อุปกรณ์เสริมแผ่นสไลด์บอร์ด เคลื่อนย้ายผู้ป่วย (board transfer) ระหว่างรถเข็นมาโถส้วมหรือที่นั่งอาบน้ำ (รูปที่ 10)
รูปที่ 7 การติดราวจับกับผนังห้องน้ำ บริเวณโภส้วมสำหรับผู้ป่วย ผู้สูงอายุ

รูปที่ 8 โถส้วมปรับเสริมความสูงที่นั่งสำหรับผู้ป่วย ผู้สูงอายุ

รูปที่ 9 การประยุกต์ใช้ที่ช่วยเดินหรือวอล์กเกอร์ 
( walker) มาติดกับพื้นห้องน้ำ 
รูปที่ 10 อุปกรณ์เสริมเคลื่อนย้ายผู้ป่วยระหว่างรถเข็นมาโถส้วม

อุปกรณ์เสริมอื่นๆ

-          ทางลาด สำหรับวาง ณ บริเวณพื้นต่างระดับ เพื่อช่วยให้การเคลื่อนย้ายด้วยเก้าอี้รถเข็นสะดวก (รูปที่ 11)
รูปที่ 11 อุปกรณ์เสริมทางลาด

#กายภาพบำบัด #กายภาพบำบัดที่บ้าน #กายภาพบำบัดผู้ป่วยที่บ้าน #กายภาพบำบัดผู้ป่วยอัมพาต #กายภาพบำบัดผู้สูงอายุ #กายภาพบำบัดผู้ป่วยอัมพาตที่บ้าน #กายภาพบำบัดผู้สูงอายุที่บ้าน  #การดูแลผู้ป่วยที่บ้าน #การดูแลผู้สูงอายุที่บ้าน #โฮมพีที

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น